และจะบอกว่า หลังจากที่โพสไปว่า มันขยับแล้ว
ฉันก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับเหล็กในปาก
มันไม่คุ้ยเขี่ยหนังปากฉันอีก
มันไม่เกะกะอีกต่อไป
ฉันกินได้เกือบทุกอย่างที่ไม่เหนียว (โคขุนโพนยางคำยังต้องงดต่อไป)
อุปสรรคที่เจอก็จิ๊บ ๆ
- กิ๊บ คลิ๊บ หรืออะไรที่มันใช้ล็อควงแหวนอภินิหารที่ฟันกรามไว้ ไอ่ตัวที่มันอยู่ด้านในนั้นแหล่ะค่ะ ... มันเผยอออกมานิดหน่อย แล้วเขี่ยลิ้นไปมาทุกครั้งที่ขยับ สงสัยลิ้นฉันจะใหญ่เกินไป ทำให้ลิ้นเป็นแผลเล็ก ๆ ... แต่ฉันก็ไม่อดทันกับมันมากนั้น รีับอ้าปาก หายางลบที่ติดก้นดินสอไม้ กดเข้าไปให้มันแนบ ๆ หน่อย ... คิดจะอยู่ด้วยกันก็อยู่ดีดีหน่อย กดให้มิดค่ะ สองข้าง
- เศษอาหารติดฟัน อันนี้ต้องขยันแปรงฟันหน่อย ... ฉันซื้อแปรงสีฟันสำหรับคนจัดฟันมา 2 อัน คุณควรมีทั้งที่บ้าน และติดตัวไปนอกบ้าน เพราะเศษอาหารมันจะไปติดอยู่ทุกซอกที่ไม่คอยมีให้ติด ไม่ว่าจะเหล็กหรือซอกฟันของคุณเอง ตอนนี้มันขยับแล้ว ตรงไหนเคยหลวมอาจแน่นได้ ... สองสัปดาห์แรกฉันแปรงฟันทุกครั้งหลังทานอาหารเสร็จ รู้สึกหนักปาก ไม่อยากให้อะไรค้าง ๆ คา ... แต่หลังจากนั้น เริ่มปรับตัวได้ แค่บ้วนปาก ดูด ๆ เศษอาหารก็พอไหวละ เลยเหลือแปรงฟันตอนเช้าและก่อนนอนอย่างแต่ก่อน
แหม่ ... คนเราปรับตัวได้เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
แต่ปัญหาใหญ่สำหรับฉันก็คือ ...
- อันเนื่องมาจากฟันมันขยับตัวตามลวดแล้ว ... คนล่างคร่อมบนอย่างฉันคงหนีไม่พ้นวันที่ฟันบนจะสบตรงพอดีกับฟันล่าง ... ฉันก็เดาไว้นะ แต่ไม่คิดว่าจะเร็วอย่างนี้ ตอนนี้ฟันบนฉันสบลงฟันล่างพอดี ถึงไม่ตรงเป๊ะ แต่มันไม่งับกันข้างใดข้างนึง ... ทำให้ฟันกรามด้านใน ทั้งสองข้างไม่สบกัน ... คืออะไรคะ ฉันเคี้ยวข้าวไม่ได้ค่ะ ฟันบดไม่สามารถบดได้ จะฉีกทึ้งอย่างเดียวก็กลัวเครื่องมือที่ฟันหน้าลุด ... ฉันต้องยื่นคางออกมามากกว่าปกติ(เกลียดฟันล่างยื่นอยู่แล้ว แต่ก็ต้องทำ) เพื่อให้เคี้ยวอาหารได้ ... ช่วงนั้นใครนั่งกินข้าวด้วยกันจะเห็นฉันเคี้ยวแบบเบี้ยว ๆ ... แล้วก็เมื่อแก้มมาก เพราะฟันไม่อยู่ในตำแหน่งกรามสบาย มันชนกัน! อยากไปหาหมอเลย แต่กลัวหมอว่า แหม เรื่องแค่นี้เอง เลยใช้ชีวิตมันไปอย่างนั้น
เดือนแรกผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ส่องกระจกอีกที ลวดมันตรงแล้ว
ฉันพยายามเอารูปเก่ามาดู มันต่างกัน
แต่ไม่รู้ว่าซี่ไหนยกขึ้น ซี่ไหนต่ำลง
No comments:
Post a Comment