27 October 2011

น้ำท่วม ไปปรับเครื่องมือได้มั๊ยเนี่ยะ !!?!?!?!

ใกล้ถึงวันนัดครั้งถัดไปแล้วค่ะ
แล้วก็ใกล้วันที่น้ำจะมาถึงหน้าบ้านแล้วค่ะ
แต่คาดว่ามาถึงหน้าคลีนิคก่อนแหง๋ม ๆ

แผนที่วางไว้สำหรับน้ำท่วมถูกเตรียมไว้แล้วเกือบทุกอย่าง
ยกเว้น จะทำยังไงกับการปรับเครื่องมือดี!!

เรากะว่าจะหยบพะอ้บ เอ้ย อพยพตัวเองกลับบ้านนอก
กว่าจะกลับมาเลย 6 สัปดาห์แน่นอน
ฮือ ๆๆๆ ทำไงดีหว่า
จะไปหาก่อนตอนนี้เลยได้มั๊ยน๊อ


หาข้อมูลก่อนแล้วกัน รู้แล้วจะบอกค่ะ

14 October 2011

เรื่องบนเตียง#11 ปรับเครื่องมือล่างจ้า

15/10/2011















ฮึๆๆๆ จุดที่ชี้ ๆ ไว้ ไม่มีอะไรนอกไปจาก ...
เขี้ยวกรรม กับเขี้ยวเวรของฉันเอง
ที่ถึงแม้จะติดเครื่องมือล่างมาแล้ว 1 เดือน ก็ยังไม่ขยับไปไหน
ตึง ๆ นิด ๆ แต่ไม่คิดจะย้ายที่บ้างเลย
ถ้ามัน 2 ตัวนี้ขยับซะหน่อย จะคืบหน้ามาก ๆ เลย

ปรับเครื่องมือครั้งนี้ หมอให้ใช้ลวดเบอร์เดิมไปก่อน (แอบฟังหมอคุยกับผู้ช่วยมา)
เนื่องจากตำแหน่งยังไม่ได้เท่าที่ควร
แต่หมอก็ให้กำลังใจไม่ขาดว่า "ดูไม่เลวนะ"
แล้วก็ตบท้ายด้วยว่า "ช่วยหมอกดเขี้ยวหน่อยนะ"

หมอคะ ลำพังไม่ติดเครื่องมือก็กดยากอยู่แล้ว
นี่ติดเครื่องมือยิ่งกดยากไปใหญ่เลย
นิ้วมันเจ็บอ่ะ เวลาจิ้มลงไปตรงเครื่องมือน่ะ


แต่สิ่งดีครั้งนี้ ... สีม่วงกับชมพูแปร๋นเข้ากันดีแฮะ
(มีดีอย่างเดียว)

อีกรูปที่จะให้ดู
เป็นรูปในมุมที่เคยถ่าย
ออกจะดูแหวะ ๆ นิดหน่อย เพราะน้ำลายแตกฟองมาก
แต่มันทำให้เห็นกรามเจ้ากรรม ต้นตอของฟันล่างงับฟันบนได้ชัดเจนมาก
ใครใจไม่ถึงอย่าลากลงไปดูนะคะ


15/10/2011


















กรามด้านในนั้นคือซี่ที่มีปัญหาอีกตัวนึง(นอกจากเขี้ยวเวรเขี้ยวกรรม)
ฟันกรามซี่นี้มันออกนอกลู่นอกทางค่ะ
มองจากด้านหน้าจะเห็นมันยังอยู่นอกฟันบนตลอดเวลา
หมอบอกว่า ซี่นี้อาจต้องทิ้งไว้อย่างนี้
แต่สำหรับฉันแล้ว ไม่เป็นไร ไม่ใช่ปัญหาใหญ่
ถ้าข้างหน้าฟันบนงับฟันล่างเมื่อไหร่ ถือว่ามีชัยไปกว่าค่อนแล้วค่ะ

รูปนี้จะเห็นชัดถึงกรามที่ยิ่งใหญ่ของฉัน เมื่อเทียบกับขนาดของฟัน
ช่องว่างระหว่างเขี้ยวเวร กับเขี้ยวกรรมที่ต้องปิดให้ได้ในตอนจบ
ฟันฉีกเล็ก ๆ ด้านหน้าที่เบียดกันแล้วเบียดกันอีก


เอาวะคะ
สู้ต่อไปค่ะ
ยังไงเรามันก็หนักหนากว่าชาวบ้านเค้าแต่แรกแล้ว
ก็ต้องสู้ต่อไปตามประสาคนล่างคร่อมบน


.

เรื่องบนเตียง#10 ติดเครื่องมือล่าง!!

ติดเครื่องมือล่างแล้วคร่า.....

ดีใจที่จะได้เลือกสียางเพิ่มขึ้น และได้ติดเครื่องมือล่างซะที กิกิ

เครื่องมือล่างที่ติด หมอไม่ได้ติดจนถึงฟันกรามซี่ในสุด
และไม่ได้ใช้แบบวงแหวนครอบฟัน
เป็นความสุขมากถึงมากที่สุดที่ไม่ต้องแยกฟัน (มันเป็นฟันร้ายจริง ๆ)

ครั้งนี้หมอเอาเครื่องมือติดไปที่ฟันกรามซี่ที่สองถัดจากด้านในโดยตรง
และอีกครั้งค่ะ ที่มีกลิ่นกาวอยู่ในปากและมีรสชาติกาวอยู่ในลำคอ

หมอใช้เวลาไม่นาน ติด ๆ กด ๆ ใส่ลวด ใส่ยาง
ครั้งนี้เลือกสีน้ำเงินสลับกับเหลือง
ติดตามาจากโลโก้หนังเรื่อง suck seed
ตึง ๆ ฟันนิด ๆ ไม่เจ็บเท่าไหร่(เก่งไง อดทนได้ตรอดๆ)
นอนนึกภาพไปเรื่อย ๆ
ติดไปไม่นานมันคงขยับให้เห็นเหมือนตอนที่ติดเครื่องมือฟันบน
ไอ่เขี้ยวเวรเขี้ยวกรรม ที่หมอให้ดันๆๆๆ ก็คงจะหุบไปอยู่ข้างในซะที
จะได้ไม่ต้องกดอีกต่อไป
ฮิฮิ ครึ้มอยู่ในใจ

"เสร็จแล้วค่ะ ... ขยันอมน้ำอุ่นนะคะ"

บ้วนปากเสร็จ
เฮ้ย! เฮ้ย! หุบปากไม่เป็น!!
ไม่รู้จะเอาปากล่างไปวางไว้ไหน
เครื่องมือล่างมันหนากว่าที่คิดแฮะ
เดินออกห้องหมอมา อยากจะเอาปิดปากไปตลอดชีพ
มันรู้สึกปากห้อย ๆ เหมือนปากล่างจะปิดเหล็กไม่มิด
อย่าว่าแต่ยิ้มเลย ปิดปากธรรมดายังไม่ลงตัว

รีบเข้าห้องน้ำโดยด่วน ขยับปากล่างตัวเองให้ครอบเครื่องมือ
หัดยิ้ม ... ไปไม่เป็นเลย

ผลที่ตามมาหลังติดเครื่องมือล่างคือ
- หัดยิ้มใหม่หมด ปากล่างไม่ครอบเครื่องมือ
- พูดออกเสียงบางคำไม่ชัด เช่น ฟ.ฟัน เพราะเม้มปากไม่ได้
- เม้มปากไม่ได้
- ผนังปากล่างด้านใน ขูดกับเหล็กจนเป็นแผล บางวันเป็นร้อนในเป็นเม็ดเลย
- ฉีก แทะ ไม่ได้ ... มันเจ็บกว่าที่คิดอ่ะ ฟันหน้าปวดร้าวไป 2 วัน
และสุดท้าย
- มันไม่ขยับให้เห็นเหมือนตอนติดเครื่องมือฟันบน!! ไร้กำลังใจ!!
- สีน้ำเงินเหลืองที่เลือกมา ไม่เข้ากันเอาซะเลย ... รู้สึกแย่ชะมัดเลยอ่ะ
- เอาเศษอาหารออกยากมว๊ากกกกกก ตรงฟันกรามด้านล่าง ... ตอนนี้ฟันกรามสองซี่นั้นผุเรียบร้อย เป็นรอยดำ ที่สำคัญ ผุด้านข้างด้วย สุดเศร้า T^T


รูปเริปเหรอ ... ไม่ได้ถ่ายไว้เลย
มีรูปในวันหลัง ๆ ก่อนปรับเครื่องมือนิดหน่อย
มองไม่เห็น progress ของการจัดฟันหร่อก
แต่ให้ดูว่า ... สีเหลืองกับน้ำเงิน ไม่เข้ากันอย่างแรงค่ะ
ปิดโพสเลยละกัน













.

แบกเหล็กกลับมาแล้ว

แฮ่ะ ๆ ที่จริงออกปากไปแล้วว่าจะเขียนเรื่องแบกเหล็กไปเมืองนอก
แต่สุดท้ายก็ลืมอย่างเสียมิได้
ผ่านไปเนิ่นนาน จนถึงวันแบกเหล็กกลับมาให้หมอติดเครื่องมือล่าง
จนไปปรับเครื่องมือมาแล้ว 1 ครั้งก็ยังไม่ได้อัพสิ่งอื่นใดลงไป
วันนี้จะโพสรวบยอดเลยละกันค่ะ

ว่าด้วยการแบกเหล็กไปเมืองนอก(จัดฟันไปต่างประเทศ)
ก่อนหน้าจะจัดฟัน หมอก็ถามแล้วถามอีกว่าจะไปต่างประเทศมั๊ย
ตอนนั้นก็ตอบชัดถ้อยชัดคำว่า "ไม่ไปค่ะ"
แต่แล้ว ด้วยกรรมด้วยวาระ จึงมีโอกาสได้ไปแบบฟลุ๊ค ๆ
ทีนี้ ไอ่ครั้งแรกก็ไม่ได้ถามไว้ซะด้วย ว่าทำไมหมอต้องย้ำว่าไม่ไปแน่นะ
แล้วตอนนี้จะไป จะเป็นอะไรรึป่าว(วะ)

ครั้งนี้ที่จะไป(ไปมาแล้ว) ไปประเทศโซนยุโรปค่ะ สวิตเซอร์แลนด์ ดินแดนสุดโรแมนติก ... ไปเป็นเวลาเกือบ 3 อาทิตย์
เลยรีบปรึกษาหมอ ว่าต้องเตรียมตัวอะไรรึป่าว

เหตุผลที่คนจัดฟันไม่ควรไปเมืองนอก ก็คือ ...
เราต้องปรับเครื่องมือทุกเดือน นั่นคือสิ่งสำคัญ
อย่างอื่นไม่มีปัญหาอื่นใด
พวกที่มีปัญหาคือ
ไปเรียนต่อ ย้ายงาน ย้ายถิ่นฐานบ้านเกิด
คนพวกนี้ต้องเอาประวัติการจัดฟันทั้งหมดไปด้วย
มีทางเลือกสองทางคือ
1. เอาประวัติไปให้หมอที่นู่นจัดต่อตามแผน ปรับเครื่องมือต่อไป
2. เริ่มจัดฟันใหม่หมด
แต่หมายเหตุได้เลยว่า ทั้งสองอย่างนี้มีค่าใช้จ่ายสูงพอ ๆ กัน
บ้างก็ถอดเลย กลับมาจัดที่เมืองไทยใหม่ดีกว่า

นั่นแหล่ะค่ะ จากเหตุผลข้างบน ฉันจึงไม่มีอุปสรรคใดใดกับเรื่องการที่จะแบกเหล็กไปต่างประเทศเลย
หมอบอกว่า "อย่าให้เกิน 6 สัปดาห์ หลังจากปรับครั้งหลังสุดเป็นใช้ได้"
บวกลบแล้ว 6 สัปดาห์พอดี
นั่นคือกลับมาแล้วต้องให้หมอแหกปากเราโดยด่วน

-------

ตอนนี้ฉันกลับมาแล้ว ด้วยคำชมของคุณหมอว่า "ไม่ขยับเลยนะ"
แหม หมอคะ ไปกึ่งเที่ยวกึ่งทำงานต่างถิ่นทั้งที
จะเอาเวลามามัวกดเขี้ยวกดฟันก็เที่ยวไม่สนุกกันพอดี
เลยปล่อยเลยตามเลยเต็มที่

กลับมาถึง หมอก็ติดเครื่องมือล่างให้เลย
เดี๋ยวเรื่องการติดเครื่องมือล่าง จะต่อในโพสถัดไปดีกว่านะคะ