หลังจากที่ใช้ชีวิตอยู่กับลวดเหลี่ยมเส้นใหญ่มาได้ครบเดือน
ก็ถึงเวลาไปปรับเครื่องมืออีกแล้วค่ะ
ครั้งนี้ขยับไม่มาก(รู้สึกว่างั้นนะ)
เพราะหมอไม่ได้ถอดลวดเส้นเดิมออกด้วยซ้ำ
เปลี่ยนแค่ยางจัดฟัน
แต่หมดดึงปลายลวดด้านหลัง ดึงให้ด้านหน้ารัดเข้าไป
แล้วตัดหางลวดทิ้ง
ตอนนี้รู้สึกตึงนิด ๆ ค่ะ
ครั้งนี้พอหมอดึงและตัดลวดเสร็จ
หมอบอกให้ผู้ช่วยหมอหยิบเครื่องมือสำหรับเจียรให้
หมอเจียรปลายตัดให้โค้งมนเรียบแปล้
พอเสร็จกิจ เราเอามือแหย่ปากลูบ ๆ ปลายลวด
โอ้โห กริบมากค่ะหมอ ทำไมไม่ทำให้ตั้งแต่ครั้งก่อน
ปล่อยปลายมันเกี่ยวปากจนเป็นแผลอยู่ได้
นี่หนูยังไม่ได้บอกหมอนะว่า
เดือนที่แล้วหนูต้องเอาตะไบปัดเล็บแหย่เข้าปากไปปัดปลายลวดเอง
ครั้งนี้ประทับใจค่ะ
ทั้งหมดนั้นคิดในใจระหว่างลูบ ๆ คลำ ๆ
ไม่ได้บอกหมอ
หมอก็นั่งเขียนสรุปไป ซักพัก หมอก็พูดขึ้นมา โดยที่ไม่หันมามองว่า
"อย่ายุ่งกับเครื่องมือหมอมาก"
"อะไรนะคะหมอ"
"หมอบอกว่า อย่ายุ่งกับเครื่องมือหมอมาก ทำเองเดี๋ยวมันจะหลุดจะพังเอา"
แห่ะๆๆๆ รู้ด้วยเหรอคะหมอ
อิอิ
บังเอิญผ่านมาเจอค่ะ ตอนนี้น่าจะจัดเสร็จนานแล้วเนาะ ส่วนเราเพิ่งเริ่มติดเครื่องมือฟันบนเอง อ่านแล้วรู้สึกเป็นประโยชน์มากๆค่ะ อยากเห็นตอนเสร็จแล้วจังค่ะ
ReplyDelete